Po sukcesie poprzedniej płyty Beneficjentów Splendoru wydanej nakładem Sony Music (w większości podsumowań „Tęczy wybielacz” był wymieniany, jako jeden z najciekawszych albumów 2011 roku) przyszedł czas na nową porcję słodko-gorzkich tekstów ubranych w niebanalne, elektroniczne dźwięki z pogranicza popu i eksperymentu.

 „Każdy artysta twierdzi, że jego nowa płyta jest zupełnie inna od poprzednich, więc na przekór powiem, że ta nowa nie jest zupełnie inna od poprzednich. To ciągle ja – zepsuty do szpiku kości cynik, próbujący wydziergać coś ciekawego w swoim laboratorium, by zapomnieć na chwilę, jak porowata jest rzeczywistość za oknem. Choć z pewnością nowa płyta powstawała inaczej. Po pierwsze sporo się zmieniło w moim życiu prywatnym – przestałem być dziennikarzem i zająłem się produkowaniem i nagrywaniem płyt dla innych na pełen etat. Można więc bez przesady powiedzieć, że od dwóch lat nie wychodzę ze studia. Po drugie, po wydaniu „Tęczy wybielacza” zacząłem koncertować ze swoim zespołem skompletowanym ze świetnych muzyków i przyjaciół. Wspólnie z Izą Lamik, Robertem Alabrudzińskim i Wojtkiem Bubakiem, ruszyliśmy w Polskę i bardzo się nam to spodobało.  Zagraliśmy na Offie i w kilkunastu dużych klubach. Ta koncertowa energia siłą rzeczy wpłynęła na nagrywanie nowego materiału. Jest więc trochę gitar, garść żywej perkusji, kilka mocno eksperymentalnych rzeczy, no i gościnny występ Krzyśka Ostrowskiego z Cool Kids Of Death – tłumaczy lider zespołu Marcin Staniszewski.