18 stycznia w Teatrze Współczesnym w Szczecinie odbędzie się premiera komedii w trzech aktach Po sezonie autorstwa austriackiego dramatopisarza i prozaika Ödöna von Horvátha, znanego w Polsce głównie ze sztuki Opowieści Lasku Wiedeńskiego.

W małej mieścinie, w podupadłym hotelu Pod pięknym widokiem osiadło kilku nieudaczników o podejrzanej przeszłości. Przesunięta oś ziemska, zimne lato i ciepła zima wypędziła ostatnich gości. Jedynie podstarzała baronowa nie zważa na klimat, ceni sobie za to męskie towarzystwo. Jej motto: Właściwie jestem zupełnie inna, nie mam tylko do tego okazji – odnosi się do wszystkich postaci tej sztuki, oscylujących między urojeniem i rzeczywistością. Wreszcie pojawia się młoda kobieta, a wraz z nią – intryga, tajemnica i nadzieja na przyszłość…

Ödön von Horvath w swojej gorzkiej komedii ze złotych lat dwudziestych szkicuje obraz Europy w niebezpiecznej politycznej i socjalnej próżni, z której jedynym ratunkiem jest religia kapitalizmu.

Ödön von Horváth (ur. 9 grudnia 1901 w Fiume , zm. 1 czerwca 1938 w Paryżu) – austriacki dramatopisarz i prozaik. Był synem węgierskiego dyplomaty w służbie austro-węgierskiej, młodość spędził w różnych stolicach europejskich. Po I wojnie światowej studiował germanistykę, filozofię i teatrologię w Monachium. Od 1924 roku mieszkał w Berlinie. Po dojściu Hitlera do władzy przeniósł się do Wiednia, skąd po przyłączeniu Austrii udał się na emigrację do Szwajcarii. Zmarł tragicznie w Paryżu trafiony gałęzią platana, w który uderzył piorun.

Od lat 70. XX w. jego twórczość przeżywa w Niemczech renesans. W Polsce Horváth znany jest głównie ze sztuki Opowieści Lasku Wiedeńskiego, w ubiegłym roku nakładem wydawnictwa ADiT ukazały się dwa tomy jego Dramatów zebranych. Wcześniej na scenach polskich teatrów jego sztuki realizowali m.in. Agnieszka Glińska (m.in. Opowieści Lasku Wiedeńskiego Teatr Ateneum 1998, Sąd ostateczny 2012 Teatr Studio Warszawa), Jan Klata (Kazimierz i Karolina Teatr Polski we Wrocławiu 2010), Wojtek Klemm (Kazimierz i Karolina Lubuski Teatr w Zielonej Górze 2013), a także sama Grażyna Kania (Wiara, nadzieja, miłość Teatr Dramatyczny w Warszawie 2005).

Po sezonie
Ödön von Horváth

przekład: Jacek St. Buras
reżyseria: Grażyna Kania
scenografia i kostiumy: Magdalena Musiał
muzyka i aranżacja: Dominik Strycharski
reżyseria światła: Michał Głaszczka
asystent reżysera: Kamila Paradowska / Anna Czerniawska
obsada: Grzegorz Młudzik, Maciej Litkowski, Arkadiusz Buszko, Robert Gondek, Michał Lewandowski, Marian Dworakowski, Ewa Sobiech, Katarzyna Bieniek (gościnnie)