Paw Królowej Doroty Masłowskiej ze Starego Teatru w Krakowie, jeden z najlepszych spektakli ostatniego sezonu – zostanie pokazany dwukrotnie 15 i 16 listopada na Festiwalu Polska w IMCE. Niecodzienny Festiwal Teatralny.
Bohaterami Pawia Królowej są niezbyt rozgarnięte, karykaturalnie przedstawione postaci, których jedynym marzeniem jest medialny rozgłos. Zżera ich pragnienie, by dostać się do grona celebrytów, czyli osób znanych z tego, że są znane i sławne. O wyjątkowości Pawia Królowej decyduje jednak nie tyle szydercza fabuła, co fakt, że całość napisana została w formie monologu stylizowanego na rap. Język powieści to zrytmizowany potok słów, genialnie spreparowanyz reklamowych i politycznych sloganów, notatek prasowych, piosenek, telewizyjnych newsów i młodzieżowego slangu. Bełkotliwie zabawne monologi, pełne zaskakujących zbitek słownych, naszpikowane są gramatycznymi i stylistycznymi błędami. Spektakl zawsze budzi burzę śmiechu i braw. Kończą go owacje na stojąco.

 

Iluzje Iwana Wyrypajewa w jego reżyserii, to rzecz o potrzebie stałości w życiu, jaką gwarantują tylko miłość i wierność.
Moja sztuka opowiada o miłości i o tym, jak bardzo ważne jest znalezienie jej we własnym sercu, bo inaczej życie przypomina zmiętą gazetę, którą wiatr gna po ulicy – powiedział Iwan Wyrypajew w wywiadzie dla Rzeczpospolitej. – Główny problem polega na tym, że żyjemy nieuważnie. Nie wiemy, kim naprawdę jesteśmy. Nie czujemy smaku porannej herbaty czy własnego oddechu. Nie zauważamy również najbliższej osoby. Bywa, że jesteśmy razem całe życie i nie wiemy o niej najważniejszych rzeczy. Nie widzimy, co ją naprawdę martwi, nie dzielimy z nią jej radości. Nie znamy też swoich dzieci. Nazbyt często jesteśmy rozkojarzeni, a nasz rozum błądzi po tysiącach różnych spraw, przez co nigdy nie jesteśmy tu, a zawsze gdzieś. Pochłaniają nas iluzje życia, a nie samo życie.