Forum zainauguruje film Papusza w reż. J. Kos-Krauze, K. Krauze – projekcja odbędzie się z udziałem twórców. Na zamknięcie pokazane zostaną Niebiańskie żony łąkowych Maryjczyków w reż. A. Fedorczenki. A co w międzyczasie? Organizatorzy zwracają uwagę m.in. kino litewskie. Brzmi egzotycznie, choć to nasz najbliższy sąsiad, mało kto zna tamtejszą kinematografię. Gdyby zapytać polskiego widza z kim kojarzy mu się kino litewskie, być może wymieniłby Tadeusza Konwickiego z jego mitem Litwy, albo zakładając jego głębszą edukację przypomniałby Jonasa Mekasa, emigranta, jednego z najważniejszych artystów amerykańskiego undergroundu. Kiedy w dawnym ZSRR realizowano głównie filmy propagandowe, a w Polsce wypracowany pozacenzuralny dialog filmowców z widzami – kino litewskie szukało swojej własnej, odrębnej tożsamości. Współczesne fabuły litewskie to głównie kino eksperymentalne, autorskie. Ekspresywne i wizualne, ciekawe formalnie, zaskakujące.

Wszystkim ciekawym litewskiego science fiction organizatorzy proponują nowy film, litewsko-belgijską koprodukcję Kristiny Bouzyte Znikające fale (po litewsku Aurora). To film bardzo ciekawie pomyślany, trochę w stylu Tarkowskiego i Lyncha. Punktem wyjścia jest naukowy eksperyment w wyniku którego młody naukowiec (w tej roli znany litewski aktor Marius Jampolskis) łączy się na poziomie neuronów z mózgiem dziewczyny pozostającej w śpiączce. Odbywa niezwykłą podróż w świat jej doznań i emocji. Film ten zawojował europejskie festiwale. Uznany został za Najlepszy Europejski Film Science Fiction 2012 roku na festiwalu w Sitges.

 

Zachętą do obejrzenia anarchistycznego debiutu Sauliusa Drungi Anarchy in Zirmunai może być fakt, iż konsultantem scenariusza do tego obrazu jest David Wingate, który współpracował z Lukasem Moodyssonem nad Fucking Amal. Film budzi kontrowersje, przeplata watki młodzieńczego buntu, lesbijskiej miłości dwóch dziewczyn, poszukiwań tożsamości w świecie społecznych utopii, dominacji i władzy.

 

Niezwykłą malarskością i impresjonizmem wyróżnia się film Rusłana Korostenskijego The Woman’s Sun. Kadry z opowieści o życiu dwóch sióstr mieszkających na zapadłej litewskiej wsi, które z dala od miejskiego zgiełku próbują znaleźć swój sposób na szczęście, ogląda się jak obrazy. Rusłan jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknych w Kijowie i autorem zdjęć, co widać w jego filmach.

 

Młodzi litewscy reżyserzy uciekają od polityki w kino psychologiczne, uniwersalne, kochają bohaterów na życiowym zakręcie z litewskiej klasy średniej. Takie ciekawe, pogłębione portrety psychologiczne odsłaniają Narcissus w reż. Dovile Gasiunaite. To film o pogubieniu się w życiu artysty i jego kryzysie wieku średniego oraz Fortress of Sleeping Butterflies Algimantasa Puipy – o nowym definiowaniu siebie przez dojrzałą kobietę, prawniczkę, wydawałoby się spełnioną i pogodzoną ze sobą, kiedy w jej poukładane życie niespodziewanie wkraczają dziewczyny… lekkich obyczajów.

 

No i na koniec bardzo ciekawe litewskie dokumenty. Jak wygraliśmy rewolucję Giedre Zickyte, który jest satyrycznym obrazem historii grupy rockowej założonej w okresie pieriestrojki i zjadliwą karykaturą radzieckiej propagandy oraz dwa dokumenty prezentowane na ostatnim MFF w Krakowie. Ojciec Marata Sargsyana – zdobył Srebrny Róg dla Najlepszego Filmu Dokumentalnego o czasach sowieckiej mafii i jej ojcu chrzestnym, który samotnie wychowuje gromadę dzieci oraz Igruszki Liny Luzyte o mieszkańcach miasteczka, który utrzymują się dzięki produkcji i nielegalnej sprzedaży… pluszaków.

Pokazy w ramach 18. Forum Kina Europejskiego Cinergia odbywać się będą w Łodzi w kinie Charlie, ŁDK i Muzeum Kinematografii.