Mauzer, sztuka polityczna uważana za kluczowe dzieło Müllera, zajmuje istotne miejsce na mapie współczesnego dramatu. Biorąc za punkt wyjścia historyczny kontekst wojny domowej między bolszewikami a zwolennikami władzy cara, Müller snuje rozważania na temat etyki rewolucji, dogmatyzmu ideologii, upadku znaczenia życia ludzkiego i porażki komunizmu. Postacie dostają się w tryby machiny produkującej katów i stanąć muszą twarzą w twarz z przemocą, która prędzej czy później okazuje się owocem każdej rewolucji. Tytułowy mauzer jest bronią, za pomocą której tak buntownicy, jak zwycięzcy wykonują egzekucje. Jednocześnie symbolizuje on koniec zbrodni, śmierć i machinę wojenną. Jak stwierdza Terzopoulos: Idąc w ślad za Müllerem, chcieliśmy w naszym przedstawieniu pokazać moment utraty przyjętej miary, który może zrodzić zarówno bohaterów, jak zbrodniarzy. Tekst Müllera w dzisiejszej epoce upadku wszelkich wartości etycznych i powszechnej komercjalizacji może ujawnić swoje zbawcze działanie, jeśli tylko dotrze się do jego samego sedna. Wymaga to dogłębnej analizy i ciężkiej pracy na próbach, wielu pomysłów i inspiracji, bowiem Mauzer to coś więcej niż tylko dramat polityczny o radzieckiej wojnie ojczyźnianej. Owszem, w jego centrum znajduje się rewolucja październikowa i wywołana przez nią wojna domowa, ale obejmuje on także wszystkie wojny domowe, nawet tę między instynktem i racjonalnością, obrazującą elementarny konflikt między Apollem a Dionizosem.

 

W spektaklu występują: Jolanta Góralczyk, Przemysław Wasilkowski, Przemysław Błaszczak oraz młodzi aktorzy: Marcin Misiura, Mateusz Smaczny i Bartosz Bielenia.

 

Theodoros Terzopoulos – przewodniczący Międzynarodowego Komitetu Olimpiady Teatralnej, pracował w wielu teatrach zagranicznych, m.in. w Teatro Olimpico w Vicenzy, Teatrze na Tagance w Moskwie. Gościł na licznych międzynarodowych festiwalach i współpracował z wybitnymi aktorami z całego świata. Po raz pierwszy wystawił Mauzera z okazji osiemdziesiątych urodzin Heinera Müllera w Atenach w 2009 roku.