Marion i Arthur to starsze małżeństwo, mieszkające w blokowisku w Newcastle. Ona - pogodna, otwarta, uśmiechnięta - należy do chóru emerytów. On - zgorzkniały, mrukliwy, skłócony z synem - odwozi schorowaną żonę raz w tygodniu na próby, nie wchodząc nawet na salę. Chór przygotowuje się do konkursu, repertuar to dość zaskakujące i nieoczywiste evergreeny. Artur, kochający Marion do szaleństwa, pogrążony w smutku, uważa to wszystko za bzdurę, wyczerpującą niepotrzebnie resztki jej sił witalnych. Mąż przejdzie jednak przemianę, stając się innym człowiekiem.