8 lipca pod wydawnictwem MTJ ukaże się płyta Doroty Osińskiej „Kamyk Zielony”. To reedycja bardzo ciepło przyjętego przez odbiorców albumu z 2010 roku, na którym Dorota Osińska śpiewa piosenki wybitnej autorki tekstów, Magdy Czapińskiej. Znajdziemy na nim 14 utworów m.in. „Ktoś do kochania”, „Pogoda ducha”, „Święty spokój”, „Tamta miłość” oraz oczywiście „Remedium (wsiąść do pociągu)”.

DOROTA OSIŃSKA
„KAMYK ZIELONY”

DATA PREMIERY
08.07.2013
CDMTJ 11421

1. Prognoza na jutro
2. Urzędnicy pana B
3. Cichy wielbiciel
4. Magia świąt
5. Ktoś do kochania
6. Nasz codzienny psalm
7. Chmury nad głową
8. Remedium (wsiąść do pociągu)
9. Z sufitu
10. W moim magicznym domu
11. Pogoda ducha
12. Święty spokój
13. Tamta miłość
14. Z duszą na ramieniu

Dorota Osińska urodziła się w 1978 roku we Wrocławiu. Ukończyła Andragogikę i Animację Kulturalną na Uniwersytecie Warszawskim. Występowała na wielu prestiżowych scenach muzycznych i teatralnych w Polsce a także w USA, Kanadzie, Niemczech i Francji. Jej dotychczasowy repertuar tworzyli najwybitniejsi autorzy i kompozytorzy m.in.: Włodzimierz Korcz, Jerzy Satanowski, Zygmunt Konieczny, Magda Czapińska, Jacek Cygan, Ernest Bryll. Od 2003 r. związana jest z warszawskim Teatrem Rampa (egzamin eksternistyczny ZASP).

Magda Czapińska o Dorocie Osińskiej:
„Dorota Osińska ma w sobie coś, co odróżnia ją od innych utalentowanych artystek: dar hipnotyzowania słuchaczy. Kiedy śpiewa , sala niemal wstrzymuje oddech, kiedy milknie, rozlegają się owacyjne oklaski. Jest prawdziwa aż do bólu. Śpiewa duszą. Tak emocjonalnie, że nikt nie pozostaje obojętny. Jej wrażliwość udziela się publiczności. (...) Dorota nie idzie na skróty, nie wdzięczy się do publiczności, o nic nie zabiega. Wybrała trudniejszą drogę. I za to ją lubię. Barwą głosu przypomina swoją ulubioną piosenkarkę Larę Fabian, wrażliwością Evę Cassidy. Ale przede wszystkim jest sobą."
„Mówiąc o śpiewaniu Doroty bardzo łatwo wpaść w banał zachwytów i uniesień. Bardzo mnie irytuje fakt, że sam niestety nie umiem przeciwstawić się tej tendencji, ale wobec siły jej talentu czuję się kompletnie bezbronny. Nic nie poradzę na to, że wśród całej rzeszy nieźle przecież śpiewających młodych ludzi wyróżnia się ona jakimś czarodziejstwem, którego zdefiniować nie potrafię, a które powoduje, że słuchając jej, mam głębokie przeświadczenie obcowania z prawdziwą sztuką.”
Włodzimierz Korcz