8 czerwca odbędzie się premiera opery Trubadur w Operze Krakowskiej. Tą premierą kompozytora Opera Krakowska uczci przypadający właśnie rok Verdiego.

Verdi pisał Trubadura po sukcesie Rigoletta (1851), przed przystąpieniem do pracy nad Traviatą. Początkowo myślał o wystawieniu utworu w Teatro San Carlo w Neapolu, ale kiedy negocjacje nie powiodły się, głównie z powodu wymagań finansowych, premierę przygotowano w Teatro Apollo w Rzymie. Przybywszy do Wiecznego Miasta kompozytor prowadził więc próby opery a nocą w apartamentach pracował nad Traviatą. Premiera odbyła się w styczniu 1853 roku. Wbrew oczekiwaniom – Verdi narzekał na obsadę – Trubadur odniósł niebywały sukces. Wkrótce uliczne orkiestry i katarynki wygrywały arię Azuceny Stride la vampa i Miserere z IV aktu. Polska prapremiera odbyła się już w 1854 roku w Warszawie.

Utwór opowiada historię o dwóch braciach, rozdzielonych przez los, którzy z powodu miłości do jednej kobiety, a także politycznych zawirowań stają przeciwko sobie, nieświadomi własnego pokrewieństwa…. Libretto Trubadura, choć oparte na autentycznych wydarzeniach z dziejów średniowiecznej Hiszpanii, szarpanej wojnami domowymi, uznaje się za zbyt zawikłane, niejasne, głównie z tego powodu, że węzłowe wydarzenia akcji dzieją się poza sceną, istnieją tylko w relacji bohaterów.

Wielki sukces opery przypisywano przede wszystkim muzyce – to rozkosz muzyczna i wokalna – pisano. Laco Adamik – na przekór tym opiniom – wykorzystując swoje długoletnie doświadczenie narracyjne reżysera stara się, by przedstawienie zabłysło także od strony fabularnej. W jego inscenizacji postacie stają się mięsiste, wydarzenia nabierają kształtów, a raz popełniona zbrodnia pociąga za sobą następne, niczym w tragedii antycznej.