27 kwietnia o godzinie 20.00 w Cheder Café odbędzie się MuLaKuŻ – NeoQuartet: Hamza El Din, Steve Reich, Terry Riley.

MuLaKuŻ to przekraczanie granic. To poszukiwanie i odkrywanie niebanalnych związków, inspiracji, kontekstów kultury żydowskiej.

Najbliższy koncert to prezentacja obszarów muzyki, której jeszcze w Chederze nie mieliśmy. Elektryzuje nas repertuar – minimalizm amerykański oraz instrumentarium – kwartet smyczkowy to dla nas bowiem wielka nowość.

Neoquartet to Karolina Piątkowska-Nowicka (skrzypce), Paweł Kapica (skrzypce), Michał Markiewicz (altówka), Krzysztof Pawłowski (wiolonczela). Zespół specjalizuje się w wykonawstwie muzyki najnowszej, za swój cel stawia sobie promocję twórczości głównie młodych kompozytorów. Członkowie NeoQuartet to pasjonaci sztuki współczesnej, chętni do nowatorskich poszukiwań, otwarci na współpracę z najbardziej wymagającymi artystami.

W programie:
Terry Riley – Sunrise of the Planetary Dream Collector (1981)

Tytuł utworu powstał pewnego poranka przy śniadaniu. Terry Riley rozmawiał z siedmioletnią Delphine Santoni o tym, że mógłby istnieć taki Zbieracz Snów, który przychodzi każdego dnia i zbiera wszystkie sny, żeby porozdawać je później komuś innemu. Sam utwór to minimalistyczne moduły, które muzycy kwartetu mogą dowolnie przestawiać. Dzięki temu za każdym razem powstaje zupełnie nowa kompozycja, która odzwierciedla nastrój chwili.

Hamza El Din – Escalay (Water Wheel) (1989)

Water Wheel – koło wodne; starodawne urządzenie nawadniające składające się z drewnianego koła, do którego zaprzęgnięty jest wół, pilnowany przez siedzącą na kole osobę nadzorującą. Utwór Escalay odzwierciedla pracę koła wodnego ze wszystkimi dźwiękami towarzyszącymi: skrzypiącymi przekładniami, krokami wołu i wodą wpadającą do terakotowych wiader. Kompozycja napisana jest w Afro-Arabskim systemie muzycznym imitującym strój arabskiego instrumentu strunowego o nazwie oud.

Steve Reich – Different Trains na kwartet smyczkowy i taśmę (1988)

Different Trains to kompozycja minimalistyczna zainspirowana przeżyciami z dzieciństwa związanymi z podróżami koleją z Nowego Jorku do Kalifornii w latach 1939-1942. Odwołuje się również do pociągów transportujących w Europie, dokładnie w tym samym czasie, Żydów do obozów koncentracyjnych. Utwór opiera się na zapisanych na taśmie dźwiękach i słowach tworzących tło dla kwartetu smyczkowego. Składa się on z trzech części, na taśmach zaś utrwalono pocięte na krótkie odcinki wspomnienia guwernantki towarzyszącej Reichowi w podróżach koleją, wspomnienia emerytowanego kolejarza, wypowiedzi ocalałych z Holocaustu i dźwięki parowozów z tamtego okresu.
Skomplikowana struktura utworu wymagała licznej grupy inżynierów dźwięku przy nagraniu jak i wykonaniu utworu. Sygnalizowała kierunek monumentalnych utworów, w którym kompozytor podążył w swych późniejszych utworach.
Krytyka okrzyknęła Different Trains dziełem przełomowym, kolejnym dowodem uznania była Nagroda Grammy w 1990 roku dla Reicha za ten utwór w wykonaniu Kronos Quartet.