16 maja, nakładem Wydawnictwa Biuro Literackie ukaże się książka Edmunda White’a zatytułowana "Zapominanie Eleny". To debiut amerykańskiego autora z 1973 roku. Tłumaczenia tej znakomitej komedii obyczajowej, przenoszącej czytelnika w krainę paranoi, konwenansów i pozornej wolności, dokonali Andrzej Sosnowski oraz Szymon Żuchowski.

W Zapominaniu Eleny młody narrator stara się odnaleźć swoje miejsce na pewnej specyficznej wyspie. Nie wie, kim jest – ani kim są otaczający go ludzie. Obserwuje zachowania mieszkańców, gdyż pragnie stać się częścią tej dziwnej wspólnoty. Widzi, że tutaj nawet wyzwolona poezja podlega sztywnym ramom. Wszechobecna gra pozorów nie ułatwia bohaterowi zrozumienia ani społeczności, ani siebie.

Opisana w niej fantastyczna wspólnota żyje w poczuciu kruchego piękna i nie przyjmuje do wiadomości, że życie mogłoby się kierować racjami innymi niż racje estetyczne. White zaproponował powieść zupełnie nie-niszową, opisującą świat zamknięty co prawda, ale jednocześnie odzwierciedlający – choć czyniący to nie wprost – wcale szeroki wycinek rzeczywistości lat 60. i początku lat 70.

Jacek Gutorow o książce Zapominanie Eleny

Powieść White’a jest czytelniczą perełką – to swoiste preludium dalszej twórczości. W wywiadzie z Konradem Hetelem i Magdaleną Szpecht stwierdza: Kiedy byłem młody, pisałem powieści eksperymentalne – Zapominanie Eleny czy Nokturny dla króla Neapolu. Byłem wtedy bardzo sceptycznie nastawiony do tradycyjnej prozy. Dopiero twórczość Isaaca Bashevisa Singera skierowała go na inne tory – skoncentrował się na przejrzystości tekstu, którą spotykamy już w Zuchu czy Hotelu de Dream.

Urodzony w 1940 roku Edmund White jest pisarzem, eseistą, krytykiem kultury. Otrzymał wiele prestiżowych nagród, jest też członkiem Amerykańskiej Akademii Sztuki i Literatury. To pisarz, który wywarł duży wpływ na literaturę oraz obyczajowość drugiej połowy XX wieku – jest uważany za jednego z prekursorów literatury gejowskiej oraz ojca jej światowego sukcesu.