3 marca w Filharmonii Częstochowskiej im. Bronisława Hubermana wystąpi zespół Tie Break wraz z Michałem Urbaniakiem.

Pierwszy skład zespołu ukształtował się w 1979 roku. Grupę budował perkusista Czesław Łęk (już nieżyjący) oraz gitarzysta Janusz Yanina Iwański. Do nich dołączył Krzysztof Majchrzak grający na gitarze basowej i wreszcie Antoni Ziut Gralak. Pierwszy duży koncert zagrali w częstochowskim kinie Relax – był to element przeglądu filmów inspirowanych twórczością Marka Hłaski. W 1983 roku za Krzysztofa Majchrzaka dołączył do zespołu zdolny kontrabasista, wówczas jeszcze student Akademii Muzycznej w Katowicach, Marcin Pospieszalski. Kilka lat później dołączył do niego brat Mateusz. Pierwszy skład Tie Breaku wystąpił w 1980 roku na Jazz Juniors i wygrał festiwal.

W tym samym roku został laureatem festiwalu Jazz nad Odrą we Wrocławiu. Krytyka zaczęła pisać o objawieniu. Opór oficjalnego środowiska jazzowego i instytucji typu Pagart skutecznie ograniczały jednak możliwości rozwoju. Zespół nie mógł nagrać płyty a zaproszenia na zagraniczne festiwale, kierowane do Tie Break, w cudowny sposób nie dochodziły do adresatów. Pierwszy album w 1989 roku wydały Polskie Nagrania. Z muzykami Tie Breaku współpracował m.in. Tomasz Stańko, Stanisław Soyka oraz barwna postać polskiego offu Włodzimierz Kiniorski. Obecnie muzycy, zajęci własnymi projektami artystycznymi, zbierają się bardzo rzadko.

Domem Michała Urbaniaka jest dziś Nowy Jork. Wcześniej były to Skandynawia, Warszawa i głównie robotnicza Łódź. I tylko tego jednego wieczoru słynny Urbanator przyjedzie do Częstochowy, by zagrać koncert z muzykami Tie Break. Weteran spotka się na wspólnej sesji z twórcami, którzy w latach 80. zaproponowali przejęcie sukcesji po tzw. polskiej szkole jazzu lat 70-tych.

Urbaniak występował obok największych – m.in. Herbie Hancocka, Weather Report, Wayne’a Shortera, Marcusa Millera, Chicka Corei, Freddie Hubbarda.

Nieustająco aktywny, poszukujący, doceniany. Wielokrotnie zwyciężał w plebiscytach polskich i zagranicznych pism muzycznych – w ankiecie pisma Down Beat w 1975 został zwycięzcą w wyborze krytyków w kategorii talent zasługujący na szersze uznanie, w 1976 zajął II miejsce jako skrzypek jazzowy, w 1992 jego nazwisko znalazło się wśród największych sław jazzu w pięciu kategoriach: album roku (II miejsce), muzyk roku (V miejsce), jazz electronic combo (V miejsce), kompozytor (IX miejsce) i skrzypek (IV miejsce). Również wielokrotnie wybierany był skrzypkiem roku w ankiecie Jazz Top magazynu Jazz Forum.