W Teatrze Współczesnym w Warszawie można będzie obejrzeć ponownie komediowy "Napis" w doborowej obsadzie aktorskiej. Kolejne spektakle już 15 i 17 lutego o godzinie 19.15.

Pewnego dnia w windzie domu przeciętnych, "politycznie poprawnych", obywateli Europy pojawia się obelżywy napis.Napis dotyczy nowego lokatora. Z pozoru mało znaczące wydarzenie przeradza się w nie lada aferę, a lokatorzy domu, osoby bez widocznych ułomności, uchodzące za spokojne
i zrównoważone, przeciętnie obyte, zmieniają się w stado hien.

O Geraldzie Sibleyras prasa francuska pisze, że jest autorem, "na którego można liczyć i z którym trzeba będzie się liczyć! Jest młody, ma pomysły, talent i styl." I dodaje: "to pełen werwy, władający ostrym piórem i poczuciem humoru żartowniś.[...] Wpada w szał na widok głupoty ludzkiej, która niesie ze sobą stereotypy i tak zwane "prawdy niepodważalne", poznawane podczas lektury kolorowych pisemek".

Prapremiera "Napisu" odbyła się w Paryżu w 2004 w teatrze Petit Montparnasse i zebrała nominacje do Molierów i nagrodę za jedną z ról.

Twórcy

Autor
Gérald Sibleyras
Przekład
Barbara Grzegorzewska
Reżyseria
Maciej Englert
Scenografia
Marcin Stajewski
Obsada

PAN CHOLLEY
Krzysztof Kowalewski
PANI CHOLLEY
Agnieszka Pilaszewska
Pan Lebrun
Leon Charewicz
PANI LEBRUN
Monika Krzywkowska
PAN BOUVIER
Janusz Michałowski

PANI BOUVIER
Marta Lipińska

Nagrody

JANUSZ MICHAŁOWSKI został laureatem X Ogólnopolskiego Festiwalu Komedii TALIA 2006.
Jury Festiwalu przyznało mu główną nagrodę za rolę męską w spektaklu "NAPIS" w reżyserii Macieja Englerta.

PRZEDSTAWIENIE TRWA 1 godz. 30 min BEZ PRZERWY

Fragmenty recenzji:

[...] Doskonale to jest skonstruowane. Dawno też nie widziałem spektaklu, w którym wszyscy aktorzy, a jest ich tu szóstka, graliby jak super drużyna hokejowa. Każdy na swojej pozycji strzeleckiej albo obronnej prowadzi krążek z lekką pewnością ręki, zwodzi przeciwnika, by tym skuteczniej oddać nagły strzał. I nieważne, czy to wytrawni wyjadacze komedii, jak Marta Lipińska i Krzysztof Kowalewski, przypisani raczej dramatowi Agnieszka Pilaszewska, Janusz Michałowski i Leon Charewicz czy najmłodsza i najmniej znana, ale zawsze doskonała Monika Krzywkowska.
Warszawski "Napis" jest nie tyle o poprawności politycznej czy pokrętnościach języka fałszującego faktyczny stan rzeczy, ile o przeklętych skutkach modnych teoryjek na temat "właściwego sposobu bycia" nowoczesnego społeczeństwa. Przemoc nowych rytuałów każących starym repom zachowywać się jak stado baranów usiłujących bez przerwy "być na bieżąco" jest w stanie zgwałcić w białych rękawiczkach każdą niezależność i indywidualną wolność.
Ta lekka francuska farsa ma niespodziewany ciężar poważnego ostrzeżenia przed totalitaryzmem w dowolnej postaci.
Jacek Sieradzki, Tadeusz Nyczek, Przekrój nr 1, 05 stycznia 2006

[...] Englert zachowuje reguły realizmu, budując na scenie typowy mieszczański salon. Bohaterowie rozsiadają się na wygodnych fotelach, popijają whisky. Z pozoru więc mamy teatr tradycyjny, oparty na kulturalnej konwersacji. W istocie jest inaczej, bo u Sibleyras`a słowa to broń. Służą do tego, by ranić, a nawet zabić przeciwnika. A w "Napisie", pełnym z pozoru idealnych francuskich mieszczan, pękają reguły i wszyscy staprzeciw sobie. Efekt? Przyjemne rozmówki stają się nie do zniesienia, a śmiech zamiera na ustach. Wystarczy spojrzeć na zaszczutego Lebruna (najlepsza od lat rola Leona Charewicza) i jego wahającą się, po której stronie stanąć, żonę (Monika Krzywkowska). Są jeszcze Marta Lipińska, Agnieszka Pilaszewska, Krzysztof Kowalewski i Janusz Michałowski jako uśmiechnięci oprawcy. Rola w rolę wręcz idealnie obsadzeni, po prostu doskonali. Jacek Wakar, Dziennik, 23 sierpnia 2006

[…] Z taką obsadą […] Maciej Englert mógł sprezentować widzom towar jedynie dobrej jakości. Nie sucha teoria i ćwiczenia w Akademiach Teatralnych, a obowiązkowe oglądanie takiego oto "towaru" powinno w stopniu znacznym wypełniać program studiów nowych pokoleń aktorskich, rozpaczliwie próbujących rozbawiać oglądaczy telenowel i sitcomów. "To trzeba umieć, na tym trzeba się rozumieć, tu mieć i tu mieć" (zgodnie z receptą z filmowego "Szpicbródki"). We Współczesnym umieją. Z sukcesem bawią. Inteligentnie pokazują nam w zwierciadle teatru nasze odbicia.[…] Przy okazji "Napis" okazuje się swego rodzaju karykaturą edukacyjnego katechizmu mini-społeczności, gdzie jedni czerpią od drugich nieocenioną wiedzę np. o standardach lokalnych obyczajów (kto nie z nami, ten nie nasz) lub o wyższej (wedle wszystkowiedzących amerykańskich naukowców) filozofii świadomego macierzyństwa skorelowanego z nie mniej świadomym tacierzyństwem. Jak też o tym, że stanowczo nie należy odwiedzać sąsiadów w porze zasiadania do stołu. C'est la vie! […]Krzysztof Rozner. http://um.warszawa.pl/21.09.2008

BILETY od 58-38 zł, ULGOWE DLA SENIORÓW I STUDENTÓW od 28 – 46 zł., STRAPONTENY 18 – 25 zł.