W styczniu 2013 ma się ukazać "Córka wiedźmy".

Jednocześnie romans historyczny i opowieść z gatunku fantasy, która doskonale wpisuje się w Erę Wodnika, wprowadzając czytelnika w niebezpieczny, choć fascynujący świat magii i ziołolecznictwa. Jej bohaterce, osobie wyjątkowo niezależnej, udaje się przeżyć zarazę, polowanie na czarownice i wojny, po to, by wreszcie uwolnić świat od zła.

Akcja powieści rozpoczyna się w roku 2007, z chwilą, gdy bohaterka, Elizabeth Anne Hawksmith, przybywa do Wierzbowej Zagrody. W owym czasie ma trzysta osiemdziesiąt cztery lata, lecz wygląda na osobę pięćdziesięcioletnią, silną i sprawną.
W chwili zapomnienia używa magii, na przykład do naprawienia zawodnego silnika samochodu. Kobieta nie wchodzi w bliższe relacje z sąsiadami, szczególnie unikając przedstawicieli kleru. Jej niechęć do kontaktów z ludźmi udaje się przełamać nastoletniej Tegan, dziewczynie pełnej radości życia, która wyraźnie nie przystaje do rówieśników. To dzięki niej przenosimy się w przeszłość i poznajemy wcielenia Elizabeth. Dowiemy się, jak wiedźma radziła sobie w hrabstwie Wessex w 1627 roku – w czasach zarazy i polowań na czarownice – następnie w XIX wiecznym Londynie, gdzie grasował Kuba Rozpruwacz, a także w ogarniętej wojną Flandrii w roku 1917.

Powieść można postrzegać jako opis odwiecznej relacji nauczyciela i ucznia, w której wiedza magiczna przekazywana jest bezpośrednio z pokolenia na pokolenie. Udowadnia ona również starą prawdę, że „ludzie boją się tego, czego nie potrafi ą wyjaśnić”, jak w przypadku polowań na czarownice. Nawet współczesna fascynacja magią i właściwościami ziół i kamieni, pozornie oświecona Era Wodnika, nie pozwala umieścić nad drzwiami szyldu reklamującemu usługi magiczne. Ta gorzka refl eksja Elizabeth uświadamia, jak daleka droga czeka współczesny świat, by mógł przyjąć rzeczy odmienne.