7 listopada nakładem Wydawnictwa W.A.B. ukazała się intrygująca pozycja "Obfite piersi, pełne biodra", której autorem jest tegoroczny laureat Literackiej Nagrody Nobla Mo Yan.

Obfitymi piersiami i pełnymi biodrami natura obdarza kobiety z wiejskiej rodziny Shangguan, mieszkającej w małej chińskiej wiosce, w prowincji Shandong. Od obfitych piersi i matczynego mleka uzależniony jest narrator powieści, długo wyczekiwany syn, brat ośmiu starszych sióstr. Losy rodziny ukazane są na tle wydarzeń historycznych, począwszy od Powstania Bokserów w 1900 roku, poprzez upadek dynastii Qing, inwazję japońską, walki Kuomintangu z komunistami, rewolucję kulturalną, aż do reform gospodarczych. Na prowincji życie toczy się jednak obok wielkich przemian, rządzą tam najprostsze instynkty, a podstawową wartością jest przetrwanie. Matka dziewięciorga dzieci walczy o ich byt w trudnych czasach; walczy także o swoją pozycję w apodyktycznej rodzinie męża. Porządek patriarchalnego świata odwraca się, to kobiety są silne i zdolne do działania. Książka Mo Yana to tygiel, w którym piękno miesza się z brzydotą, wzniosłość z upadkiem, odruchy dobroci z okrucieństwem, namiętność z nienawiścią. Dobrobyt w jednej chwili zamienia się tu w poniewierkę, nędza w bogactwo. Ta przejaskrawiona, czasem magiczna, czasem zdeformowana rzeczywistość w miarę czytania sprawia wrażenie coraz mniej przetworzonej, a coraz bardziej – prawdziwej. Zręczność stylistyczna, niezrównane poczucie humoru i wybujała fantazja autora sprawiają, że jest to jedna z tych książek, które czyta się zachłannie, mimo że ogłuszają i wyprowadzają z równowagi

Okrzyknięty chińskim Faulknerem i realistą magicznym w stylu Márqueza, Mo Yan pisze prozę, która jest jedyną w swoim rodzaju mieszanką fantazji, lirycznych opisów chińskiej przyrody, czarnego (nawet slapstickowego) humoru i odrobiny tego, co nadprzyrodzone.

Washington Times

Proza Mo Yana jest wyrazista i czasem twarda jak kamień, gdyż czerpie humor z najtragiczniejszych źródeł, a historia – rozbudowana, wartka i wielowątkowa – jest frapująca… Książka bezwzględnie warta przeczytania.

Publishers Weekly

Mo Yan, Laureat Literackiej Nagrody Nobla 2012, naprawdę nazywa się Guan Moye, a jego pseudonim oznacza Ten, który nie mówi. Urodził się w 1956 roku w Chinach. W wieku dwudziestu lat wstąpił do Chińskiej Armii Ludowo-Wyzwoleńczej, gdzie pełnił funkcje kancelisty, instruktora politycznego i oficera propagandy. W 1981 roku opublikował pierwsze opowiadanie, Chunye yu feifei (Rzęsisty deszcz w wiosenną noc). W 1984 roku rozpoczął studia na wydziale literatury Wyższej Szkoły Artystycznej, rok później wydał Toumingde hongluobo (Przezroczysta marchewka). Jego kolejna książka, Hong gaoliang jiazu (Klan czerwonego sorga), została uznana przez chińskich czytelników za najlepszą powieść roku 1986. Zhang Yimou nakręcił na jej podstawie film, który w 1988 roku na festiwalu w Berlinie nagrodzono Złotym Niedźwiedziem. Mo Yan od wielu lat w Chinach i za granicą cieszy się opinią największego talentu współczesnej literatury chińskiej. Krytyka podkreśla drapieżność jego obserwacji oraz głęboką fascynację krajem, którego nie zdecydował się opuścić. Jego książki przełożono m.in. na angielski, niemiecki, francuski, hiszpański, włoski, szwedzki, niderlandzki.