The Invisible – odkryci przez Matthew Herberta i na stałe współpracujący z Adele czy Jessie Ware – firmują doskonały krążek „Rispah“ w barwach Ninja Tune. Drugi album zespołu fenomenalnego Dave’a Okumu na pewno nie przejdzie bez echa. Już teraz o The Invisible mówi się: brytyjska odpowiedź na TV On The Radio.

Choć nie wszyscy znają jeszcze The Invisible, jest spora szansa, że w swojej dyskografii mają płyty z udziałem muzyków tej grupy. Lider zespołu Dave Okumu jest współproproducentem święcącego triumfy albumu “Devotion” Jessie Ware, współpracował też z Matthew Herbertem, Us3 czy Roisin Murphy. Z kolei Tom Herbert współtworzy post-jazzową legendę – Polar Bear. Zaś Leo Taylor to główny perkusista na doskonale wszystkim znanej płycie “21” Adele.

The Invisible - główny projekt utalentowanych Brytyjczyków - wyrasta jednak na równie ważną markę na europejskiej scenie. Wszystko zaczęło się od propozycji nie do odrzucenia: po roku wspólnego koncertowania Matthew Herbert – gigant brytyjskiej elektroniki – zaproponował Dave’owi Okumu wyprodukowanie jego solowej płyty. Zamiast samodzielnej pracy, Dave zecydował się jednak zaprosić do projektu znajomych z czasów nastoletnich: Toma Herberta i Leo Taylora. Postanowili nazwać się The Invisible, nawiązując do filozofii irlandzkiego myśliciela i poety Johna O’Donohue, który wyrażał przekonanie, że wszyscy żyjemy równolegle w dwóch rzeczywistościach: widzialnej i niewidzialnej.

Trzy lata po niepodważalnym sukcesie „The Invisible“ (nominacja do Mercury Prize, album roku iTunes) muzycy idą za ciosem wydając płytę „Rispah“ nakładem kultowej wytwórni Ninja Tune. Album jest „listem do smutku“, dziełem, którym Dave żegna się z niedawno zmarłą matką – Rispah. Wśród swoich bezpośrednich inspiracji patronującym pracom nad płytą zespół wymienia tradycyjne pieśni pogrzebowe, które tu i ówdzie pojawiają się na „Rispah“ również w formie sampli. „Przez długi czas [po wydaniu debiutu] nie potrafiłem zaangażować się w muzykę – opowiada Dave – Zmiana nadeszła podczas trwającego kilka dni pogrzebu mojej mamy. Pewnego wieczoru podczas czuwania przyjechała Zilpa, matka mojej matki, w towarzystwie grupy kobiet śpiewająch starodawne pieśni religijne. Podchodziły do ciała mojej matki, śpiewając nad nią i tańcząc wokół jej trumny. To były najpiękniejsze dźwięki jakie kiedykolwiek słyszałem. Zmieniły atmosferę śpiewami i duchem, które w nie wkładały. Świętowały życie i śmierć, żal i nadzieję, wszystko. [...] To było zniewalające przeżycie, przypomnienie całej nadziei, którą pokładałem w muzyce. Bardzo się cieszę, że te głosy są tak bliskie naszym nagraniom“.

“Rispah” nie jest oczywiście prostym odwzorowaniem śpiewu żałobników. Graniczne doświadczenie Dave’a zostało wprzęgnięte w unikalną muzyczną wrażliwość “Niewidzialnych” łączącą rozległe przestrzenie syntezatorów, selektywne dudnienie perkusji, łagodny wokal i brzmienia przywodzące na myśl “In Rainbows” Radiohead. Podobnie jak w przypadku pierwszego krążka muzycy zadbali o wysokiej klasy produkcję, którą przy “Rispah” zajął się Richard File znany z U.N.K.L.E., remiksów Queens of the Stone Age, Depeche Mode, Placebo i odpowiedzialny za theme song do popularnego serialu “The Killing”.

Album promuje singiel “Protection”:

Utwór można pobrać za darmo pod linkiem TU