Kocha Björk oraz Antony & The Johnsons, a jej niepodważalne atuty to wiolonczela, świetny głos i chwytliwe piosenki. Wschodząca gwiazda szwedzkiej sceny Linnea Olsson debiutuje solo intrygującym albumem „Ah!“.

Choć to jej pierwszy autorski krążek, Linnea ma za sobą kilka lat scenicznych występów - m.in. w zespole przyjaciółki Ane Brun (choćby na trasie Petera Gabriela), a także epizod w grupie Paintbox, z którą poprzedzałą koncerty.... Roxette. Absolwentka Music College w Sztokholmie o swojej twórczości mówi „fantasy cello pop“ zaś wśród swoich bohaterów wymienia Björk, Arthura
Russella oraz Julie Kent z Antony & The Johnsons. „Doskonale pamiętam też jazdę autem moich rodziców i kawałki Paula Simona i Beach Boys lecące bardzo głośno z radia“. Jako przełomowy moment w swojej muzycznej karierze wspomina jednak pierwsze muzyczne spotkanie z Björk, gdy miałą 11 lat. “Army Of Me” to była jedna z najlepszych rzeczy jakie słyszałam w życiu. Od tego momentu muzyka stała się moją największą pasją”.

Swoje ambicje w pełni Linnea realizuje na debiutanckim krążku. Jej „Ah!“ to płyta, na której doskonały warsztat i klasyczne instrumentarium spotykają się z twórczą popową wyobraźnią i dziewczęcym urokiem. Muzyka szwedzkiej wiolonczelistki to ciekawa alternatywa dla czerpiących z podobnych inspiracji Kate Nash i Katie Melua.

Jedenaście piosenek tworzących debiutancki krążek Linnei Olsson to pole zmagań wielu żywiołów. Album otwiera przepiękny instrumentalny „The Ocean“ nie pozbawiony dozy majestatycznej elegancji. Następujące po nim utwory (na szczególną uwagę zasługują „Giddy up!“ i „Ah!“) przynoszą sporo popowej łagodności, a także zasygnalizowanych tytułem płyty ulotności i tymczasowości. Wielkim atutem płyty jest dziewczęcy wokal Linnei przynoszący naganiom nieodparty urok. Melancholia ustępuje tu miejsca spontaniczności i nieprzewidywalności, żywiołowość wygrywa z powagą.

Wszystkich ciekawych tego, co kryje się pod szyldem “fantasy cello pop” zapraszamy do obejrzenia klipu do utworu “Dinosaur”: