"ELENA" to trzeci film fabularny w reżyserskiej karierze Andrieja Zwiagincewa, określanego przez Nikitę Michałkowa jako artysta, który w swojej sztuce filmowej nigdy nie popełnił błędu.

Jego debiutancki film „Powrót” zdobył w 2003 roku Złotego Lwa na festiwalu filmowym w Wenecji, a „Wygnanie” otrzymało w 2007 roku nagrodę za najlepszą rolę męską na festiwalu w Cannes. Za film "ELENA", którego premiera odbyła się w 2011 roku na festiwalu filmowym w Cannes, Zwiagincew otrzymał Nagrodę Specjalną Jury Nagrody Un Certain Regard.

Film jest próbą spojrzenia na społeczno-ekonomiczne zmiany, jakie w ostatnich latach zaszły zarówno w Rosji, jak i na świecie. Jak przyznaje reżyser, "ELENA" jest współczesnym dramatem, który konfrontuje widza z odwiecznymi pytaniami na temat życia i śmierci i jednocześnie pozwala pokazać główną ideę naszych czasów – przetrwanie najsilniejszych, bez względu na cenę.
Nakręcona w tonacji szaro-niebieskiej, wysmakowana w każdym calu "ELENA" prezentuje charakterystyczny dla Zwiagincewa język wyrazu, w którym główną rolę odgrywają wystudiowane obrazy, a nie słowa. Autorem zdjęć jest stały współpracownik reżysera – Michaił Kriechman, który zdaniem Zwiagincewa „ma wyjątkowe oczy, które widzą to, co jest niewidzialne”. Dzięki temu w filmie nic nie jest dopowiedziane do końca, a odpowiedzią stają się jedynie zdjęcia lub domyślna interpretacja widza. Dodatkowo szczególną atmosferę filmu podkreśla muzyka skomponowana przez Philipa Glassa.

O filmie. Władimir i Elena to starsze małżeństwo, mieszkające w luksusowym apartamencie w Moskwie. Pobrali się jako dojrzali ludzie, choć oboje pochodzą z różnych środowisk. Władimir to bogaty, wyrachowany, zimny uczuciowo, skupiony na sobie mężczyzna. Elena jest pielęgniarką, którą pewnego dnia poznał szpitalu. Ich wzajemne relacje przypominają układ. Dzieli ich wiele, ale łączy jedno: on ma pieniądze, ona zapewnia opiekę.
Oboje mają dzieci z poprzedniego małżeństwa. Córka Władmira – Katerina, beztroska i zbuntowana dwudziestolatka, nie ma najlepszych relacji z ojcem. Z kolei syn Eleny – Siergiej, bezrobotny próżniak, niezdolny do utrzymania żony i dwójki dzieci, co miesiąc liczy na emeryturę matki.
Pewnego dnia, na skutek ataku serca, Władimir trafia do szpitala, gdzie uświadamia sobie, że jego dni są policzone. Podczas odwiedzin nawiązuje nowe relacje z córką. Postanawia, że mimo wszystko to właśnie jej zapisze cały majątek. Elena otrzyma comiesięczną dożywotnią pensję. Nadzieje na finansową pomoc dla syna okazują się płonne. Z nieśmiałej i poddanej żony Elena nagle zmienia się w zdeterminowaną i zdolną do wszystkiego kobietę. Wymyśla tragiczny plan, który na zawsze zmieni życie jej rodziny.