To pierwsza tak osobista i mroczna książka Ewy Cielesz. Oparta na doświadczeniach jej córki, której udało się wyzwolić z toksycznego związku. Ile kobiet nadal tkwi w takich relacjach? Jak wiele kobiet nie ma prawa do własnego głosu, zaprotestowania przeciwko autokratycznej władzy ich partnerów?

Autorka zadaje pytanie: jaka niewidzialna, łatwa do przeoczenia linia dzieli zdrową relację od toksycznego związku? Kiedy myśląca, wrażliwa kobieta pozwala sobie odebrać wolność i własny głos, zupełnie nie protestując? Dlaczego nie odchodzi od razu od swojego oprawcy po pierwszych niepokojących sygnałach? Czy każdego może to spotkać? Czy potrzebne są specjalne predyspozycje, brak instynktu samozachowawczego, doświadczenia z przeszłości które ułatwiają oprawcy stopniowe zarzucane sieci? Dlaczego kobiety nie potrafią zastosować się do starej babcinej rady: „Pamiętaj, ty jako kobieta ustalasz granicę. Jeśli facet choć raz ją przekroczy, wiej”.

Jak mówi Autorka: „Niepostrzeżenie, dzień po dniu ktoś kochany, troskliwy i szarmancki zmienia swoje oblicze. Zrzuca kolejne maski, za którymi kryje się oprawca. Manipulant. Psychiczny kat. I wtedy miłość zmienia się w cierpienie. Czy wystarczy bardzo się starać, przymykać oko na kłamstwa i upokorzenia, na wszystko się godzić? Nie. Trzeba się poddać, zrezygnować z siebie, uznać, że pogarda i upodlenie jest wszystkim, czego można oczekiwać.

Ofiara toksycznego związku nie potrafi odejść. Potrzebuje pomocy.

Ta książka nie powstałaby, gdyby nie ugodził mnie w samo serce przypadek mojej córki. Dlatego wiem, że to ważny temat. Być może dzięki tej historii ktoś uwikłany w toksyczny związek znajdzie siły i odmieni swój los.

Mojej córce się to udało, a powieść opisuje przypadki fikcyjnej bohaterki. Czy potrafi się wyrwać, pokochać siebie? Przeczytajcie.”

EWA CIELESZ – autorka trylogii: „Córka Cieni” i „Pochyłe niebo”; powieści „Wiedźmy”, „Słońce umiera i tańczy”, „Szepty Stepowe”oraz „Niskie drzewa”. Urodzona w Piasecznie, absolwentka Uniwersytetu Wrocławskiego, Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych, a także krakowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej (Filia Wrocław), Wydział Reżyserii. Zafascynowana teatrem i poezją pisze scenariusze, opowiadania, wiersze dla dzieci i dorosłych. Nauczyciel, instruktor teatralny. Na tym polu osiąga sukcesy: dwukrotnie wraz ze swoim zespołem zdobyła Grand Prix (2010 i 2011) Festiwalu Małych Form za sztuki, których scenariusze były jej autorstwa. Opublikowała m.in.: „Dla was dzieciaki” (2002), „Skarby z szuflady” (2005), „Gdy ujrzysz gwiazdę” (2005) – zbiorki poezji dla dzieci oraz „Sentymenty” (2004) i „Między jasnością i czernią” (2006) – tomiki poetyckie dla dorosłych czytelników.