W książce „Skiba. Ciągle na wolności” (Wydawnictwo SQN) frontman Big Cyca rozśmiesza, edukuje i puszcza oko do czytelnika, a przede wszystkim zabiera w niezwykłą podróż na backstage własnego życia. W szczerym wywiadzie z Jakubem Jabłonką oraz Pawłem Łęczukiem Skiba zaskakuje, wzrusza, ale też prowokuje, pokazując, że sztuka nie ma granic, a wolność jest jedną z najważniejszych zdobyczy naszej cywilizacji. Już 14 listopada w Empiku w warszawskiej Arkadii odbędzie się spotkanie z artystą, poprowadzi je dziennikarz i autor książek o muzyce – Leszek Gnoiński.

Wszyscy, którzy chcieliby dowiedzieć się czegoś o wewnętrznej wolności i bezkompromisowej walce o nią, powinni zapytać o to Krzysztofa Skibę. To on przez lata nie tylko komentował wydarzenia polityczne, ale i wyśmiewał coraz to dziwaczniejsze popkulturowe mody. Korzenie Skiby są bowiem iście kontrkulturowe. I choć życie rzucało muzyka na różne zawodowe fronty, to nigdy się od nich nie odciął. Jako artysta sceniczny, satyryk, ale także prezenter telewizyjny i felietonista śpiewał, pisał i mówił o wolności. Nic więc dziwnego, że uchodzi za osobowość kontrowersyjną.

Skiby nie była w stanie poskromić żadna władza – w latach 80. jako lider łódzkiej Galerii Działań Maniakalnych organizował liczne happeningi uliczne, za co był karany przez komunistyczne organy ścigania. W wolnej Polsce nadal uważnie przypatrywał się społecznej i politycznej rzeczywistości. Swoje obserwacje zaczął spisywać. Zasłynął jako autor opowiadań satyrycznych, felietonów, a także podsumowań dotyczących polskich działań kontrkulturowych: „Artyści wariaci, anarchiści – opowieść o gdańskiej alternatywie” (wspólnie Pawłem Konnakiem i Jarosławem Janiszewskim) oraz „Komisariat naszym domem. Pomarańczowa historia”.

Krzysztof Skiba – muzyk, tekściarz, członek zespołu Big Cyc, a także felietonista, satyryk i konferansjer, swego czasu współtwórca happeningów Pomarańczowej Alternatywy, niestrudzony tropiciel absurdów polskiej rzeczywistości.

14 listopada, godz. 18:00
Empik Arkadia
Warszawa, al. Jana Pawła II 82