3 sierpnia w Teatrze Barakah w Krakowie rozpocznie się przegląd kina hinduskiego, który potrwa do końca sierpnia.

Czyścibuty
Jeden z najpiękniejszych a także jeden z najbardziej znanych filmów indyjskich na świecie (niestety nie w Polsce, mimo że był wyświetlany na naszych ekranach w latach 1956–1960 i to z wielkim powodzeniem). Film z tzw. „złotego okresu” kinematografii indyjskiej, w dużej mierze inspirowany dokonaniami europejskiego (głównie włoskiego) neorealizmu.

Jest to historia dwojga osieroconego rodzeństwa oddanego na wychowanie demonicznej ciotce, która szukając zemsty za rzekome krzywdy doznane od ich rodziców, przyucza ich do żebractwa. Godność dzieci próbuje ratować opiekujący się nimi stary handlarz zakazanym w Indiach alkoholem. Z jego pomocą dzieci kupują akcesoria do czyszczenia butów i definitywnie kończą z żebractwem. W zawodzie pucybutów przeżywają niezwykłe, często dramatyczne przygody i w końcu trafiają w ręce dobrych ludzi, którzy postanawiają je adoptować.

Film został w 1955 roku nominowany do Złotej Palmy na Festiwalu w Cannes. Na tymże festiwalu została wyróżniona Baby Naaz jako najlepsza odtwórczyni dziecięcej roli w światowej kinematografii.

Czyścibuty (Bootpolish, 1954)
3 sierpnia, godz. 19.00

Teraz Delhi już niedaleko
Film ten stanowi zakończenie indyjskiej wersji neorealizmu (zwanego niekiedy „indyjskim realizmem”) w wytwórni Raj Kapoor Films. Jest to historia 10-letniego chłopca, który po śmierci matki i po niesłusznym oskarżeniu ojca o morderstwo, wędruje do dalekiego Delhi, aby spotkać się z ówczesnym premierem J. Nehru i uratować ojca. Film zawiera niezwykle piękne i wzruszające sceny musicalowe, które wówczas były prawdziwymi hitami. Dzisiaj też są popularne, nie tylko w Indiach.

Teraz Delhi już niedaleko (Ab dilli dur nahin, 1957)
8 sierpnia, godz. 19.00

Dwa Kwiaty
Film jest adaptacją powieści Joanny Spyri, Heidi. W roli Heidi wystąpiła znana z filmu Czyścibuty (za który otrzymała nagrodę w Cannes), rewelacyjna Baby Naaz (nazywana odtąd indyjską Sherley Temple). Film jest bardziej dynamiczny niż wersja amerykańska i dwie europejskie. Jak w każdym filmie indyjskim z tamtego okresu, zachwycają niezwykle piękne sceny musicalowe. Zarówno te radosne, jak i te przejmująco smutne.

Dwa Kwiaty (Do Phool, 1958)
17 sierpnia, godz. 19.00

Brat i siostra
Kwintesencja „indyjskiego realizmu”. Wzruszająca historia przyjaźni dziewczynki z bogatego domu z bezdomnym chłopcem z bombajskiej ulicy. W filmie są m.in. dwie sceny musicalowe o tak smutnym wydźwięku, że nie sposób je oglądać bez chusteczek do wycierania łez.

Brat i siostra (Bhai Bahen, 1959)
24 sierpni, godz. 19.00

Ziemia w gwiazdach
Uroczy i smutny film o dwóch chłopcach, którzy po stracie swoich matek, szukając adresu do Boga, odwiedzają po kolei świątynie hinduską, muzułmańską i chrześcijańską. Wędrują, doświadczając wielu przygód, w kierunku Himalajów, gdzie mieszka Bóg, który odda ich mamy. Film zawiera niezwykle piękne sceny musicalowe, realizm współgra z marzeniami sennymi – pomocna chłopcom służy uwolniony przez nich z butelki… Dżin. Pokazuje się również – a jakże – nasz Lajkonik, chociaż w hinduskim wydaniu.

Ziemia w gwiazdach (Zameen ke Tare, 1960)
31 sierpnia, godz. 19.00