Koncert na ciało i perkusję to wspólny projekt perkusisty Tomka Szczepaniaka i tancerki Weroniki Cegielskiej. Jego efekt przedstawią 31 stycznia w Centrum Kultury Zamek w Poznaniu.

Podczas spotkania z Tomkiem Szczepaniakiem oraz z tancerką i choreograf Weroniką Cegielską oboje przedstawią swoje ostatnie projekty i zaprezentują wspólną, stworzoną specjalnie na tę okazję, pracę. Artyści, zafascynowani muzyką współczesną oraz nowymi prądami w tańcu będą eksperymentowali z formą i przestrzenią, zaproszą na promenadę prowadzącą przez sale i korytarze Zamku. Będą się poruszać na niejednoznacznej granicy pomiędzy tańcem a ruchem, cielesnością a dźwiękiem, ruchem a muzyką. W programie m.in. utwory Langa, Ignatowicz, Reicha, film taneczny i instalacje ruchowe (w tym Stop Staring. It’s Not Polite).

Będzie to pierwsza od dłuższego czasu okazja do zobaczenia prac i działań artystycznych perkusisty, Tomka Szczepaniaka i tancerki, Weroniki Cegielskiej w Polsce. W ostatnich latach koncertowali i występowali głównie zagranicą.

Tomek Szczepaniak od najmłodszych lat przejawiał zainteresowania muzyczne. Kształcił się początkowo w grze na fortepianie, śpiewał w słynnych Poznańskich Słowikach pod dyrekcją Stefana Stuligrosza, a w wieku 15 lat rozpoczął naukę gry na perkusji. Ukończył poznańską Akademię Muzyczną im. I. Paderewskiego, aktualnie studiuje w Królewskim Konserwatorium Muzycznym w Kopenhadze. Muzyczne szlify zdobywał pod okiem uznanych zespołów specjalizujących się w wykonywaniu muzyki współczesnej: sekstetu perkusyjnego Slagwerk den Haag oraz Ensemble Modern. Od 2009 Tomek współpracuje z orkiestrą L`autunno, z którą występował z tuzami muzyki operowej, m.in. z Monserrat Caballe, Jose Carrerasem, czy Anderą Bocellim oraz znanymi postaciami muzyki rozrywkowej jak Serj Tankian oraz zespół Archive. Współpracował również z orkiestrami Filharmonii Poznańskiej, Poznańskiego Teatru Muzycznego i La Quattro Stagioni, koncertując m. in. z Placido Domingo i nagrywając płytę z zespołem Dżem. Razem z Andersem Eltenem, z którym w 2012 roku Tomek założył duet Phantom duo, aktywnie koncertują i odnoszą sukcesy w Skandynawii (Danii, Szwecji i Finlandii). W 2013 roku zajęli drugie miejsce w konkursie muzyki kameralnej Królewskiego Konserwatorium Muzycznego, a w 2014 doszli do półfinału prestiżowego Konkursu Muzyki Kameralnej Duńskiego Radia.

Weronika Cegielska:  tancerka, choreograf, performer, muzyk. Weronika uczyła się gry na fortepianie i rytmiki w Poznańskiej Ogólnokształcącej Szkole Muzycznej im. Mieczysława Karłowicza. Później jej artystyczne zainteresowania skupiły się na tańcu współczesnym i choreografii. Studiowała w Konserwatorium Muzyki i Tańca współczesnego Trinity Laban w Londynie oraz brała udział w warsztatach prowadzonych m.in. przez Kirę O`Reilly, Luke’a Pella, Freddiego Opoku Addaie, Simona Vincenzi i Seven Sisters Group. W roku 2013 jej plenerowa choreografia Alabaster Song (2012) oraz praca Stop Staring. It`s Not Polite (2013) zostały wybrane do udziału w międzynarodowym festiwalu sztuk w Sztokholmie spośród 1600 nadesłanych zgłoszeń. Weronika nieustannie poszukuje świeżego języka ruchowego i nowych sposobów wyrażania siebie. Jej zainteresowania w tańcu obejmują spektakle plenerowe (site-specific), instalacje, dance film, działania interdyscyplinarne oraz body i live art. Jako tancerz i muzyk jednocześnie, Weronika jest otwarta na działania łączące różne formy sztuki oraz współpracę artystów rozmaitych dziedzin. Innym obszarem tańca, który pociąga ją równie silnie jest taniec społeczny (community dance). Niedawno odbyła staż w profesjonalnym integracyjnym zespole tańca współczesnego, Stopgap Dance Company w Wielkiej Brytanii, który jednoczy tancerzy pełno- i niepełnosprawnych. Obecnie coraz częściej eksperymentuje z tańcem konceptualnym i live art. W ubiegłym roku została zaproszona do wystąpienia w choreografii Bojany Cvejić wyprodukowanej i zaprezentowanej w Tate Modern w Londynie. W 2014 roku ukończyła z wyróżnieniem studia magisterskie na Trinity Laban Conservatoire of Music and Dance w zakresie teatru tańca i performance (Dance Theatre: The Body in Performance). Jej praca dyplomowa Pieśń do moich wnętrzności bada temat ludzkich włosów jako silnego symbolu tożsamości oraz pretekstu do rozpoczęcia dyskusji o intymności i narracji w relacji widz-artysta. Zostanie ona pokazana na festiwalach sztuki w Londynie i Glasgow w pierwszej połowie tego roku. Zaplątana ostatnio w eksperymenty z włosami, Weronika wierzy, że są one ważną częścią tego, kim jesteśmy, a każdy z nas ma w swojej autobiografii znaczącą historię z włosami w roli głównej.