„Bobry” to nazwa zespołu punkowego, który nagrał jedno demo, a następnie się rozpadł. Warstwa muzyczna odgrywa w filmie znaczącą rolę. Posłużyła również do ukazania w krzywym zwierciadle ludzi wyjętych z epoki przełomu lat 80/90, czyli lat świetności punko-polo, kast Silvertonu, squatów w każdym mieście, taniego wina i braku pieniędzy na cokolwiek .Odpowiedzialny za nią jest Marcin Kabaj, jednocześnie współautor scenariusza.

Film „BOBRY” to czarna komedia o realizacji marzeń, reaktywacji zespołu punkowego oraz poszukiwaniu alternatywnego stylu. To sentymentalna podróż do czasów kiedy Punk nie umarł zarówno w muzyce, jak i sposobie życia. Niezależny film Huberta Gotkowskiego i Marcina Kabaja, wejdzie do kin 15 sierpnia.

O muzyce w filmie mówi Marcin Kabaj: „Jeśli chodzi o sam punk jest on tu przeze mnie i muzycznie i w scenariuszu potraktowany bardzo luźno w stosunku do tego co miało miejsce w Polsce w latach 80 i 90-tych. Tamta muzyka była bardziej zaangażowana w aktualne tematy społeczno – polityczne. Gdy zacząłem się interesować tym wszystkim było już dawno po "Jarocinie", kapele zaczęły rozwijać się muzycznie, a pod koniec lat 90 – tych tak zwane zaangażowanie poszło trochę w odstawkę. W XXI wieku forma zaczęła przeważać nad treścią i ważniejsza była moda niż przekaz.  Założenie muzyczne w "Bobrach" było proste. Moglibyśmy poprosić naszych znajomych muzyków, z którymi już współpracowaliśmy o napisanie kilku kawałków punkowych, lub poprosić punkowe kapele o gotowe numery. Ale na ścieżkę do filmu miałem inny pomysł.  Skoro "Bobry", tytułowa kapela nigdy nie nagrała płyty ani nie zagrała koncertu i jest zaledwie po jednym garażowym demo i kilkunastu próbach, to pomyślałem, że w duchu tamtych lat nagram muzykę sam. Z pomocą przyszła mi Basia Mikulska, która napisała tekst do piosenki „Malowane pawiem”, którą śpiewa w filmie Wojtek Solarz” .

„Bobry” to nazwa nieistniejącego już zespołu punkowego. Wydali jedno demo, po czym rozpadli się, a każdy z członków zapomniał o muzyce, marzeniach i wielkiej karierze. Marcin (Wojtek Solarz) wraca właśnie z Irlandii i z poczuciem porażki postanawia zakończyć swoje życie. Przed samobójstwem powstrzymuje go przypadkowe zdarzenie – ogłoszenie o sprzedaży jego starej gitary. Postanawia ją odzyskać oraz reaktywować zespół.  Odszukuje kumpli z zespołu: Klocka (Marcin Kabaj), którego sposobem na życie stało się handlowanie psychotropami wprost ze szpitala psychiatrycznego oraz Smroda (Sebastian Stankiewicz), który przejął rodzinny interes i prowadzi miejski szalet…
Równolegle obserwujemy działalność mrocznych żniwiarzy, którzy w „Bobrach” przedstawieni są jako skorumpowani urzędnicy, pilnujący porządku w papierach. Próba samobójcza Marcina znalazła się na liście Kosiarza, zdegenerowanego wcielenia samej  Śmierci (Robert Jarociński), który jeździ zdezelowanym czarnym karawanem, nie stroni od alkoholu i za wszelką cenę chce doprowadzić do śmierci chłopaka. Tylko w ten sposób Kosiarz może uwolnić się od nudnej pracy na Ziemi.
Wyścig ze Śmiercią nabiera tempa, gdy w całą sprawę miesza się uzależniony od psychotropów nadpobudliwy policjant.