Nowy film twórców Persepolis Marjane Strapi i Vincenta Parannauda - "Kurczak ze śliwkami" już od 6 grudnia w kinach.

Półtoragodzinnym snem” nazywa Marjane Satrapi, autorka słynnego „Persepolis” swój najnowszy film. Choć tym razem postanowiła zrobić fabułę, a nie animację, „Kurczak ze śliwkami” wciąż ma więcej wspólnego z baśniowym, wyobrażonym, komiksowym światem, niż z rzeczywistością. Nieprzypadkowo porównywany bywa do „Amelii”, z którą „Kurczaka…” łączy poetyckość, ale i poczucie humoru. Bohater nostalgicznej opowieści o straconej miłości - Nasser Ali - wzorowany jest na wuju reżyserki, słynnym irańskim muzyku. Jest schyłek lat 50., Nasser (Matthieu Almaric) mieszka w Teheranie: tętniącym życiem, niesłychanie otwartym, „zachodnim” mieście. Niezwykle pięknie gra na skrzypcach, to jednak za mało, by zdobyć rękę ukochanej Irane (w tej roli irańska piękność, Golshifteh Farahani). Dziewczyna zostaje zmuszona do ślubu z wojskowy, Nasser z czasem też układa sobie życie, wciąż jednak żyje przeszłością. W dniu, w którym Irane nie rozpoznaje go na ulicy, a żona (wspaniała Maria de Medeiros) niszczy wspaniałe skrzypce; Nasser Ali postanawia umrzeć.

Słodko-kwaśny „Kurczak ze śliwkami” opowiada o nieszczęśliwej miłości do kobiety, ale też do kraju – nieprzypadkowo ukochana nosi imię „Irane”. Satrapi przywołuje nostalgiczne wspomnienia utraconej ojczyzny, ale sam film jest przeciwko nostalgii: uniemożliwiającej normalne życie, odbierającej nadzieję, nie pozwalającej patrzeć w przyszłość.

Pierwowzorem filmu był, podobnie, jak w przypadku „Persepolis” komiks autorstwa samej Marjane Satrapi, wydany we Francji w 2004 roku. Dlaczego po sukcesie jednej animacji, nie chciała zarobić kolejnej? Satrapi tłumaczy, że chodzi o czas. Film aktorski zabiera o wiele mniej czasu, niż praca nad animacją. „Animacja jest, jak maraton – tłumaczy reżyserka – a ja nie jestem długodystansowcem”.

Najważniejsze festiwale:

Venice Film Festiwal 2011 (sekcja konkursowa)

Toronto International Film Festival 2011