Stracone zachody miłości to komedia dość zagadkowa.
Złożona ze scen, skeczy, monologów tylko ramowo i umownie połączona jest wątłą w sumie fabułą. Niektórych epizodów nie powstydziłyby się najlepsze programy Monthy Pythona, skala ekwilibrystyki języka, dowcipu, refleksu jest fascynująca. Teatr doprowadzony do absurdu, swobodny i totalny, wzruszający i wulgarny.

A jednak już tytuł wprowadza jak na komediowy gatunek niepokojące półcienie. Jest w nim strata i żal po niespełnionych, niezrealizowanych staraniach.
Melancholia wywołana przez zabawnego Hiszpana Armado wydaje się być stanem zaraźliwym i może wręcz bardziej pociągającym niż komediowy żart czy konwencjonalny happy and.

Młoda i piękna księżniczka Francji zostaje wysłana przez ojca do króla Nawarry by odzyskać zastaw za dawno spłacony dług. Nie zostaje jednak wpuszczona za drzwi, król ślubował właśnie czystość i ascezę oraz wyzbycie się kontaktów z kobietami. Kiedy już do spotkania dochodzi okazuje się, że księżniczka nie jest w stanie przedstawić dokumentów potwierdzających spłatę długu. Najpiękniejsza kobieta Francji zostaje wyproszona z pałacu a jej misja nabiera dwuznacznych intencji.

Trudniej o gorszy początek dla romantycznej komedii, więc Szekspir wprowadza całą   zgraję podejrzanych, ale przynajmniej zabawnych postaci: Banię, Żakinettę, Armada i Ćmę, którzy jakby zaczynają od początku, są offem, który zdaje się wołać: chodźcie do nas, u nas nic nie jest na serio! To oczywiście rodzi problemy i wprowadza bałagan, więc zjawiają się Nataniel i Holofernia, dwójka naukowców, którzy biorą  wszystko pod lupę, analizują i  próbują zaprowadzić porządek, nie trudno zgadnąć, że tak się jednak nie staje...

Stracone zachody miłości to triumf nieokiełznanego teatru, żartu, który nie zna granic, poezji silniejszej niż życie. A smutek jaki pozostaje na wargach w cieniu nadchodzącego wieczoru nadaje tej komedii zdumiewającej refleksji.

Iwo Vedral

Stracone zachody miłości  - William Shakespeare
tytuł realizacji:  Stracone zachody miłości
miejsce premiery:  Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie
data premiery:  14-01-2017
reżyseria:  Ivo Vedral
tłumaczenie:  Stanisław Barańczak
scenografia:  Tomasz Brzeziński
Obsada: 
- Julia Chętkowska
- Joanna Graczyk
- Anna Maria Kosik
- Alicja Piątek
- Piotr Dębowski
- Kamil Drężek
- Jędrzej Fulara
- Radostaw Jamroż

Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie
typ teatru: dramatyczny
adres: ul. 1 Maja 4 10-118 Olsztyn
telefon: 89 527 29 63 (sekretariat), +48 89 527 59 59 (centrala), +48 89 527 44 46 (fax), +48 89 527 39 15 (BOW ),
e-mail: sekretariat.jaracza@teatr.olsztyn.pl
strona www: www.teatr.olsztyn.pl